Heto na naman, nagdaan na naman ang isang araw na punung-puno ng kuwento at kasiyahan. Masasabi ko rin na nadagdagan na naman ng timbang ang kasiyahang aking pinanghahawakan sa bawat araw na lumilipas.
Sa nagdaang araw na ito, umapaw na siguro ang aking kasiyahan dahil naramdaman ko ang pagpapahalaga ng aking mga kamag-aral na ngayon lang ko siguro nadama. Masaya talaga ako dahil ilang araw na lang, kaarawan ko na naman at panibagong yugto ulit ang aking uumpisahan. Tama na siguro ang nadadama kong kasiyahan bago pa man sumapit ang araw na ito at bago pan man din dumating ang aking kaarawan pero sa aking gulat, nabigyan pa ito ng dagdag at hindi lang katiting na dagdag dahil napakalaking bagay na rin ang naibigay sa akin nito.
Sobrang pagpapasalamat ko talaga sa Panginoon dahil biniyayaan Niya ako ng ganitong klase ng mga kamag-aral na talaga namang abot-Langit ang suporta at tulong na ibinibigay sa akin. Kailanman, hindi ko makakalimutan ang araw na ito, Setyembre 19, 2008, dahil nakita ko na parang kapamilya ko na rin ang aking mga kamag-aral at mga guro. Nagpapasalamat ako sa kanila ng todo-todo at sobra-sobra dahil nga katulad ng aking nasabi kani-kanina lang, ngayon ko lang nadama ang ganitong mainit na pagbati sa akin ng Maligayang Kaarawan.
Bago pa man sumapit ang araw ng aking kaarawan, pinasasalamatan ko na ang Panginoong Diyos na walang-sawang nagbibigay ng mga biyaya sa akin at sa aking pamilya, gayon din ang aking pamilya na palaging nakasuporta sa akin anumang landas ang aking tinatahak, pati na rin ang aking mga kamag-aral na nandyan sa aking tabi palagi at sa mga guro ko na walang-sawang nagtuturo.
Isa lamang ang aking kahilingan at ito ay matupad sana ang lahat ng aking mga kahilingan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Grabe James. Randam na randam ko FIL11 sau. :))
Post a Comment